شورای امبر به معروف و نهی از منکر دانشکده بهداشت

گزارش جلسات تفسیر قرآن

 

گزارش برگزاری هفتمین جلسه تفسیر قرآن در دانشکده بهداشت  1392

 

هفتمین جلسه تفسیر قرآن جهت اعضاء هیات علمی و کارکنان در روز پنج شنبه مورخ 14/09/92 ساعت 10 صبح در آمفی تئاتر علامه فیض کاشانی با ادامه  موضوع سبک زندگی واستاد گرانقدر حاج آقای شاه فضل تشکیل گردید .

جلسه با تلاوتی از آیات کلام اله مجید آغاز و گزیده ای از مباحث قبل  توسط یکی از حاضرین در جلسه قرائت گردید و سپس استاد گرانقدرخلاصه ای از کلیه جلسات قبل ایراد نمودند و به ادامه مبحث پرداختند:

اصل هشتم   :

عالم برزخ و عالم قیامت :

در قرآن کریم واژه برزخ سه بار در سه آیه ذکر شده است دو آیه در سوره فرقان و یک آیه در سوره الرحمن

عالم دنیوی که یک عالم دنی و پست است اما این دنیا با تمام پستی آن ولی شیرینهایی دارد که در عالم برزخ وجود ندارد .برای مثال چرا امام حسین می خواهد یک شب دیگر در این دنیا بماند و نماز بخواند ؟ چون در این دنیا لذت نماز و قرآن خواندن وجود دارد . در حالیکه در عالم برزخ این لذت وجود ندارد.انسان پس از مردن وارد جهانی دیگر می شود وزندگی را دوباره شروع می کند ، که این همان عالم برزخ است .یعنی انسانها بعد از مردن وارد عالم برزخ می شوند .

مردن برای همه یکسان نیست .بعضی ها به راحتی و بعضی ها به سختی جان می دهندو برخی از انسانها هنگامی که می میرند هنوز باور ندارند که مرده اند وبا زنده ها حرف می زنند اما پاسخی نمی شنود .بهمین خاطر مرده را که در قبر می گذارند تلقین می کنند ( اسم افهم و ........)

اکنون عالم برزخ کجاست ؟

سوره مومنون آیه 99و 100(آنگاه مرگ یکی از آنها فرارسد می گوید : پروردگار من مرا به دنیا بازگردانید . شاید من در آنچه ترک کرده ام عمل صالحی به جای آورم به او خطاب شود هرگز چنین نخواهد شد این سخنی است که او به زبان می گوید و عقب آنها برزخی است تا روزی که بر انگیخته شوند . )

برای روشن شدن مکان عالم برزخ اینگونه می گوییم که اگر شما شهر تهران را تصور کنید با تمام امکانات آن ، آنچه تصور می کنید در عالم ذهن شماست و در بیرون چیزی وجود ندارد که کسی بتواند آن را ببیند .

 عالم برزخ ؛ عالمی است که با چشم عادی نمی توان دید . عالمی است که مخصوص خودش است . بعضی افراد چشم برزخی دارند یعنی چشم آنان به عالم برزخ باز است و می توانند برزخ افراد مرده را ببینند .

در عالم برزخ هم زندگی وجود دارد که دو حالت است بهشت برزخی و جهنم برزخی ، انسانهای خوب و صالح به بهشت برزخی و انسانهای بدو ظالم به جهنم برزخی می روند . برای نمونه فردی از دنیا رفته بود در خواب او را دیدند و حال او را پرسیدند گفت : من در عالم برزخ هستم زندگی خوبی است اما هر روز یک ماری می آید و نیش می زند و می رود و علت آن این است که اسم همسرم را بد صدا می زدم .

 این سخنهای چو مار و کژدمت                   مار و  گژدم گردد و گیرد دمت

در عالم برزخ رشد وجود دارد ولی رشد آن معنوی است یعنی رشد آن از جنس دنیای مادی نیست ، البته دنباله رو رشد دنیای مادی هست یعنی اگر انسان در دنیای فانی فکر مادیات باشد در عالم برزخ هم به دنبال مادیات می باشد و اگر طالب علم و عاشق اهل بیت باشد در برزخ هم به همان رویه خواهد بود .

بهشت درجاتی دارد طبق روایات درجات بهشت به تعداد آیات قرآن می باشد و هر کس با درجه خود وارد بهشت می شود .

سوره آل عمران آیه 163 ( این دو گروه (مومن وکافر)به مراتب نزد خداوند درجاتی است و خدا به آنچه می کنند بیناست )

بعد از عالم برزخ عالم قیامت است و این عالم چگونه پدید می آید .

عالم قیامت هنگامیکه از طرف خداوند به اسرافیل فرمان صادر می شود تا در صور بدمد

سوره نمل آیه 87( و به خاطر آورید روزی را که در صور دمیده شود هر در آسمانها و هر که در  زمین است همه در وحشت فرو می روند جز آن را که خدا خواسته و همه با خضوع به (محشر) پیشگاه خدا در آیند )

در کتاب حق الیقینعالم قیامت را این گونه بیان نموده است : هنگامیکه در صور دمیده می شود انسانها از قبر در آیند وبا سرعت به سوی پروردگار آیند وهمه وارد محشر می شوند برای حساب اعمال خودشان و هر کس نامه اعمالش را به دست دارد تا آنرا بخواند .در آن هنگام انسانهای خوب و پرهیزکار به راحتی عبور می کنند و انسانهای بد در جاهای سوزناک و وحشتناک می مانند . ما انسانها نسبت به همدیگر حق و حقوقی داریم .حال باید نسبت به هم گذشت کنیم تا خداوند هم گذشت کند . عده ای گذشت می کنند و می گذرند وعده ای دیگر گذشت نمی کنند و خداوند درجه حرارت را بیشتر می کند وباز سوال می کند که ایا گذشت می کنید ؟ عده ای قبول می کنند و گذشت می کنند و عده ای دیگر رد می کنند و خداوند عذابی سخت تر برای آنان قرار می دهد . در نهایت افرادیکه باقی می مانند مورد حساب قرار می گیرند .

دیگر مسائلی که در روز قیامت وجود دارد مسئله شفاعت هست .که در قرآن چندین بار تکرار شده است .

سوره   البقره   آیه 255 (من ذا الذی یشفع عنده الا باذنه ( آیت الکرسی )

 این شفاعت شکل های مختلفی دارد مثال فرزند صالح شفاعت پدر را و یا استاد شفاعت دانشجورا می کند . در حالیکه در عالم قدر یا برزخ شفاعت وجود ندارد .

برای روشن تر شدن موضوع به کتاب منازل الاخره از حاج شیخ عباس قمیمراجعه شود که در آن کتاب روز قیامت میزان آن را پنجاه سال دانسته است که یک روز آن به اندازه هزار سال دنیایی است . در قیامت مواقفی وجود دارد که تعداد آن ها پنجاه موقف است که در همه موقف ها شفاعت وجود ندارد در بعضی از موقف ها شفاعت وجودارد . در قیامت موقفی هست که فرد سخن هم می گویند و می تواند راست یا دروغ بگوید ، موقفی وجود دارد که نمی تواند دروغ بگوید، موقفی هست که  تمام اعضا و جوارح هم به سخن در می آیند ، موقفی هم وجود دارد که اهل جهنم ، اهل بهشت را می بینند و حسرت می خورند و اهل بهشتیان هم جهنمی ها را می بینند .

سوره  اعراف  آیه 47(و چون نظر آنها بر اهل دوزخ افتد گویند پروردگارا منزل ما را با این ستمکاران یک جا قرار مده )

سوره  اعراف  آیه 50(واهل دوزخ بهشتیان را آواز کنندکه ما را از آن آب های گوارا یا از نعمتهای بهشتی که خدا روزی شما کرده بهره مند کنید آنها پاسخ می دهند که خدا این آب و طعام را بر کافران حرام گردانیده است . )

نکته جالب اینکه عده ای وارد بهشت می شوند ولی هنوز یکسری عقده و کینه نسبت به هم  دارند که این حالت را غل می گویند که در هنگامی که وارد بهشت می شوند  این کینه ها برداشته می شود .

جمع بندی و نتیجه گیری :

انسانهایی که تمام هم و غم آنان مادیات باشد از آخرت دور مانده اگر انفاقی هم می کنند به اجبار و برای قیامت خود نیز ثروتی نمی اندوزند ولی افراد مومن و پرهیزکار در همه کار خدا رادر نظر می گیرند وهر کاری انجام می دهند برای رضای خدا و آخرت خود ثروتی اندوخته ، چون قیامت را قبول دارند وهرگز در کار خود سست نمی شوندو منتظر تشکر نیستند وسختی ها را هم با دل و جان می پذیرد تا خالص تر شوند . ولی انسان مادی قیامت و برزخ را در نظر نمی گیرند و اگر کاری می کنند منتظر تشکر و پاداش آن در همین دنیای مادی می باشند . برای نمونه اشاره ای به زندگی امامان معصوم (ع ) می کنیم :

حضرت علی (ع) که رهبر و پیشوای مسلمین بود برای امرار معاش خود کار می کرد و حتی کشاورزی هم می نمود .

حضرت باقر (ع)  در ظهر گرما کار می کرد و عابری می گذشت به آن حضرت گفت : شما که نیازی نداری چرا در این موقع کار می کنی و حرص می زنی . امام فرمودند : خداوند بیکاران را دوست ندارد و دوست دارد تا بندگان خود کار کنند .